عشق

سوء تفاهم که با یک ببخشید گفتنی تمام میشود: امروز به رای العین دیدم!

تا حالا به پیروزی نور بر تاریکی دقت نکرده بودم! دیده بودم که شب میره و صبح میاد اما نمیدونستم چطوری این نمایش اتفاق می افته!تماشای این درام شگفت انگیز رو چند شب پیش تجربه کردم! راستی چند نفر هستن که کل شب بیدار میمونن تا این صحنه رو ببینن!!من که میگم اگر خواب با  همه نیرو روی پلکها فشار بیاره و  به شب کمک کنه که شرم شکستش کسی نبینهٰ باز باید مقاومت کرد!

میشه قهوه خورد،میشه یه چایی سردو سیاه مثل شیره خورد سیگار هم بد نیست میشه به هر افیونی پناه برد اما لذت تماشای، شکست تاریکی رو از دست نداد! من که حاضرم  تک تک رگهام با سرنگ سوراخ کنم و خونم به یه ماده منحوس مهمانی کنم اما شکست تاریکی با چشمان باز ببینم ...

تمام شد...

اولین امتحانم نزدیک بیست و یک سال پیش شروع شده بود.امروز آخرینش بود. حس غریبیه! نمیدونم خوشحال باشم یا خیر! از یه طرف میگم: چقدر زود گذشت انگار همین دیروز بود از طرفی هم میگم: اووووه چی کشیدم بهتر که به خاطره ها ملحق شد و در ذهن علیلم بایگانی شد!  کلا دچار نوعی تعارض چند بعدی شدم!! به هر حال از اون احساساتی هست که انسان منقلب میکند ولی خب با این همه افق باز که نباید تنگ نظر بود و ناامید!! راستی این بود زندگی؟!... به یاد این شعر خیام افتادم:

 آمدشدن تو اندرین عالم چیست؟  آمد مگسی پدید و ناپیدا شد!!

بگذریم ...

سلامی چو بوی خوش آشنایی 

برآن مردم دیده بر روشنایی